Fakty i mity

Każdy z nas chyba słyszał już o tym, że szczury mają strychninę w ogonie, że przenoszą
najróżniejsze choroby oraz że gdy wyczują krew stają się agresywne..
Dzisiaj rozwiejemy wszelkie oszczerstwa.

"Szczur w pojedynkę oswaja się szybciej!"
Fałsz, fałsz i jeszcze raz - fałsz!
Szczury w pojedynkę są jeszcze bardziej przerażone, nie mają nikogo kto mógłby je jakoś wesprzeć (po szczurzemu), taki szczur oswaja się jeszcze dłużej.
We dwójkę szczury są bardziej odważne i ciekawskie co znacznie ułatwia oswajanie.

"W szczurzych ogonach znajduje się strychnina!"
Mit stary jak Świat.
Szczury mają bardzo silnie ukrwiony ogon, gdyby znalazłoby się w nim choć trochę strychniny szczur sam by zdechł.
Szczury mają w sobie strychninę jedynie po zjedzeniu trutki, w której to właśnie znajduje się ta toksyczna substancja.

"Dżuma - to wszystko przez szczury!"
Szczury same w sobie chorób nie roznoszą, a jedynie pchły, które na szczurach mogą żerować.
Oczywiście szczury domowe nie mogą roznosić ani chorób ani mieć na sobie nosicieli chorób, ponieważ nie mają ze Światem zewnętrznym żadnego kontaktu (a przynajmniej nie powinny mieć).

"Pani w sklepie powiedziała, że szczury podnosi się za ogon!"
Panie w sklepie nie mają zielonego pojęcia o pojęciu.
Szczurzy ogon jest przedłużeniem jego kręgosłupa, podnoszenie go za tę część ciała może wyrządzić mu jedynie wielką krzywdę, zwłaszcza biorąc pod uwagę wagę szczurów.
Ogon pomaga szczurowi łapać równowagę, złamany będzie mu utrudniał życie, a o takie uszkodzenie bardzo łatwo zwłaszcza podnosząc je za ogon.

"Ogon szczura jest ślizgi i łysy!"
Ogony są suche, silnie ukrwione i dość giętkie. Okryte są segmentami i delikatnymi, krótkimi włoskami, które pomagają zachować szczurowi czystość ogona. Kiedy jest zbyt brudny, segmenty mogą delikatnie odpadać by następnie szybko odrosnąć czystsze i mocniejsze.

"Szczur chciał mnie pożreć!"
Mit jakich mało, szczury nie atakują gdy wyczuwają krew, ani nie stają się przy tym agresywne.
Owszem, szczury jedzą nawet surowe mięso, ale szczury nie gryzą ludzi dla mięsa, gryzą jedynie w obronie własnej, gdy są wystraszone lub jeszcze nie potrafią rozróżnić zapachu właściciela od zwykłego kawałka kurczaka.

"Szczury nie są takie inteligentne, bo jedzą trutkę!"
Przede wszystkim - trutka działa z kilkudniowym opóźnieniem.
Szczury wysyłają jednego osobnika ze stada, by ten spróbował czegoś co jest nowe, szczury widząc, że ich przyjacielowi nic nie jest jedzą trutkę razem z nim, a ponieważ działa ona z kilkudniowym opóźnieniem, gryzonie nie mają pojęcia co je zabija.

"Szczur zabił swojego przyjaciela!"
Zdarza się tak, że zastajemy martwego szczura z wygryzioną częścią ciała i jedyne co się nasuwa wtedy na myśl to to, że drugi szczur zabił swojego przyjaciela.
Prawda jest jednak inna - szczury nie zabijają członków swojego stada, jedynie po ich śmierci mogą go zjadać, taki martwy przyjaciel jest dla niego świetnym źródłem białka. U szczurów jest to naturalne, dlatego nie można złościć się na gryzonia.